ملودیکا

ملودیکا

این ساز که با نام های پیانکا،هارمونیکای کلیدی و یا ملودی هورن  ارگ بادی یا پیانوی فوتی شناخته می شود.این ساز از خانواده ی ساز های هوا صدای آزاد زبانه دار مانند سازدهنی است.این ساز شامل یک صفحه کلید موسیقی در بالا است و توسط دمیدن هوا از طریق دهانه ساز که در کنار آن قرار دارد نواخته می شود و این ساز به صدا در می آید.فشار یکی از کلید های صفحه کلید باعث باز شدن مسیر هوای سوراخ متناظر با کلید شده و هوای ورودی باعث به ارتعاش در آمدن زبانه می شود که همین موضوع باعث تولید صدا می شود.حجم صدای این ساز معمولاً دو تا سه اکتاو است.ملودیکا کوچک،سبک و قابل حمل می باشد و در آموزش موسیقی به خصوص در آسیا مشهور است.این ساز در سال 1950 میلادی ساخته شده است.شکل مدرن این ساز با نام ملودیکا توسط کمپانی هوهنر در این سال ساخته شده است؛هر چند سازهای مشابهی پیش از آن در ایتالیا ساخته شده است.

به عنوان ساز موسیقی جدی،ملودیکا برای اولین بار در دهه ی 1960 توسط استیو رایش در قطعه اش با نام ملودیکا (1966) و همچنین توسط  موسیقیدان جاز ،فیل مور در آلبوم همین حالا که توسط آتلانتیک رکوردز منتشر شد،مورد استفاده قرار گرفت.هرمتو پاسکول،نوازنده برزیلی یک تکنیکی را توسعه داد که شامل خواندن همرا با نواختن ملودیکا می شد.

این ساز معمولاً بسته به محدوده ی صوتی ساز طبقه بندی می شوند و معمولاً سازهای یک محدوده صوتی خاص خودشان را نیز دارا می باشند.

ملودیکای سوپرانو و آلتو:صدای بالا و نازک تری نسبت به تنور دارند.بعضی از آنها برای نواختن با دو دست طراحی شدند.دست چپ،کلیدهای سیاه و دست راست کلیدهای سفید را می نوازند.باقی مدل های آن مانند ملودیکای تنور هستند.

ملودیکای تنور:  نوعی از ملودیکا با صدای پایین است. دست چپ، در جای دست پشت ملودیکا قرار میگیرد و دست راست کیبورد را می‌نوازد. ملودیکای تنور با اضافه کردن لوله‌ای به این ساز و قرار دادن ملودیکا روییک سطحصاف قابل نواخته شدن با دو دست می‌شود.

ملودیکای باس: نیز، وجود دارد اما نسبت به تنور، آلتو و سوپرانو کمتر شهرت دارد.

آکوردینا:که عموماً از فلز ساخته می‌شود، مکانیزمی مشابه ملودیکای قدیمی دارد؛ اگرچه کیبورد با دکمه‌هایی مشابه ساز آکوردئون، جایگزین شده است.

خرید گیتار